இரவும் பகலும் 476

 நிலவுக்கு  காதல்  நம்  நினைவுக்கு  மோதல் --ஆயினும்
நித்தம்  நீயும்  நானும்  ஒன்றடி  நினைத்திட  நன்றடி
நெஞ்சுக்குள்  புகுந்து  நிஜமாய்க்  கலந்தாய் --இதனை
நீயே  உணர்வாய்  எனக்கு  நிம்மதி  தருவாய்

உறவினில்  நெருக்கம்  உள்ளத்தில்  கலக்கம் --நம்
உணர்வுகள்  பொங்கி உடலினுள்  வழியுதே
உன்னை நினைத்து  நான்  என்னை  நினைத்து  நீ --இனி
ஒவ்வொரு  கணமும்   வீணாய்க்  கழியுதே

மணந்திட  ஆசை  அந்த  மன்மதன்  பூசை --இந்த
மயக்கமும்  அதிகமாய்  சேர்ந்து  கொண்டதே
குணத்தினை  நினைவாய்  நீ  கொடி  போல்  படர்வாய் --வரும்
கொள்ளை  இன்பமும்  எனக்குப்  பல கோடியே

தனியாய்  பிறந்தோம்  நம்  தமிழாய்  இணைவோம் ==நீ
தத்துவம்  போதிக்கும்  காதல்  ஞானியே
இனியென்ன  சொல்ல  உன் இடை யினை  அள்ள --என்னை
ஏங்கிட  விடுவது  உனக்கு  என்ன  லாபமோ

கண்கள்  மலர்வாய்  கதவினைத்  திறவாய் --ஓடிடும்
காலத்தை  மறந்து  காதல்  பயணம்  போகலாம்
இன்ப நினைவுகள்  நம்  இளமையை  மீட்டும் --இனி
இரவும்  பகலும்  என்றுமே  ஒன்றுதான்